Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Κύπρος

Νέος προπαγανδιστικός γύρος από τον ΣΥΡΙΖΑ για καλλιέργεια αυταπατών και ψευδαισθήσεων  στους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Μετά το «νέο αέρα (κοπανιστό) στην ΕΕ» με τη νίκη Ολάντ στη Γαλλία, ο ΣΥΡΙΖΑ ανακήρυξε  ως «πρώτη μεγάλη ήττα της τρόικας» το «όχι» της κυπριακής βουλής των αντιπροσώπων στο σχέδιο νόμου για το «κούρεμα» των καταθέσεων. 

Ποιο είναι σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ το δίδαγμα; 

«Ότι όποιος διαπραγματεύεται ανεξάρτητα μεγέθους μπορεί να πετύχει εναλλακτικές λύσεις» στο πλαίσιο της ΕΕ και της συμμετοχής στους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Έτσι προσπαθεί να αποδείξει στους εργαζόμενους ότι δεν χρειάζεται ρήξη – σύγκρουση με την πολιτική των μονοπωλίων, με την εξουσία του κεφαλαίου, αποδέσμευση από την ΕΕ και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, φτάνει μια «πατριωτική», «αντιμνημονιακή» κυβέρνηση.

Τι δεν μας λέει όμως ο ΣΥΡΙΖΑ:

Πρώτον ότι εκτός από το ζήτημα του «κουρέματος» των καταθέσεων για την «έξοδο από την κρίση» πάρθηκαν και θα παρθούν ακόμα περισσότερα το επόμενο διάστημα αντιλαϊκά μέτρα εις βάρος των Κυπρίων εργαζομένων (μείωση συντάξεων, μισθών, ιδιωτικοποιήσεις κλπ.).  

Δεύτερον ότι το δίλημμα που μπαίνει πραγματικά στον κυπριακό λαό είναι χρεοκοπία με  «κούρεμα» καταθέσεων ή χρεοκοπία με άλλον τρόπο («κούρεμα» ασφαλιστικών ταμείων κλπ.). 

Τρίτον το παράδειγμα της Κύπρου φανερώνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ.

• Ότι κανένας λαός δεν βγαίνει κερδισμένος, «παίζοντας» στο πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, ποντάροντας στον έναν ιμπεριαλιστή ενάντια στον άλλον. 

• Ότι δεν υπάρχει «ΕΕ των λαών», των ισότιμων μελών της αλληλεγγύης κλπ. γιατί από τη φύση της η ΕΕ είναι ένωση ληστών, ένωση καπιταλιστικών κρατών, ένωση που συγκροτείται με βάση την οικονομική και πολιτική δύναμη του καθενός. 

• Ότι είναι ψευτοδίλημμα για το λαό και την εργατική τάξη να επιλέξει με ποιον τρόπο θα πραγματοποιηθεί η σφαγή των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, με ποιον τρόπο θα χρεοκοπήσει. 

Το «όχι» λοιπόν στο νομοσχέδιο για το «κούρεμα» των καταθέσεων όχι μόνο δεν φτάνει, αλλά είναι ένα «όχι» εκ των πραγμάτων υποθηκευμένο για το συμφέρον των εργατικών λαϊκών στρωμάτων, είναι ένα «όχι» σε μια διαπραγμάτευση που έχει ως δεδομένη τη «σφαγή» του κυπριακού λαού.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα να μπουν κάτω από την «ξένη σημαία» ενός τμήματος του κεφαλαίου που αμφισβητεί τη γερμανική ηγεσία μέσα στην ΕΕ και βάζει σε προτεραιότητα συμμαχίες με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ, Ρωσία κλπ.). 

Η βιασύνη του ΣΥΡΙΖΑ να θριαμβολογήσει αποσκοπεί στην πραγματικότητα να κουκουλώσει την ουσία της πολιτικής του.

Γιατί τα συνθήματα περί ρήξης ή ακύρωσης του μνημονίου έχουν από καιρό αντικατασταθεί με αυτά της διαπραγμάτευσης στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών ενώσεων και οργανισμών.

902.gr