Ο ΣΥΡΙΖΑ, το κράτος και οι "θεσμοί"

Μ

ιλώντας το βράδυ της Κυριακής στο Φεστιβάλ Νέων του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε στις εξελίξεις με τη Χρυσή Αυγή. Είπε, μεταξύ άλλων, για την κυβέρνηση: «Αναγκάστηκαν σε αναδίπλωση. Αναγκάστηκαν σε αλλαγή στρατηγικής. Αναγκάστηκαν να κινήσουν τις διαδικασίες εξάρθρωσης των νεοναζί. Και αυτό όχι μόνο δε μας προβληματίζει αλλά το χαιρετίζουμε και το πανηγυρίζουμε. Είναι μια μεγάλη νίκη! Νίκη της δημοκρατίας, νίκη του αντιφασιστικού κινήματος, νίκη της δημοκρατικής Ευρώπης. Αποδεικνύει ότι οι αγώνες μας μπορούν να έχουν αποτέλεσμα. Αποδεικνύει ότι με τους αγώνες και την πίεση του λαού, αναγκάστηκε κυβέρνηση να αλλάξει στάση για τη Χρυσή Αυγή. Οπως με τους αγώνες και την πίεση του λαού κατέρρευσαν οι επικίνδυνες και ανιστόρητες επινοήσεις και θεωρίες των δύο άκρων. Ετσι με τους αγώνες και την πίεση του λαού θα καταρρεύσουν και οι ίδιοι μαζί με το μνημόνιο».

Ο

 ΣΥΡΙΖΑ, ούτε λίγο, ούτε πολύ, παρουσιάζει τις διώξεις σε βάρος της Χρυσής Αυγής σαν υποχώρηση της κυβέρνησης στην πίεση που άσκησε ο λαός και το κίνημα. Χωρίς να αμφισβητεί κανείς ότι ο λαϊκός παράγοντας είναι αυτός που μπορεί και πρέπει να πρωταγωνιστήσει για να απομονωθούν οι χρυσαυγίτες και να τιμωρηθούν για την εγκληματική τους δράση, η «ανάλυση» που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ συγκαλύπτει ότι μορφώματα όπως η Χρυσή Αυγή, που βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, έχουν οργανική σχέση με το αστικό κράτος και τους μηχανισμούς του. Αρα, τα κίνητρα και τα αίτια για τη συγκρότηση τέτοιων μηχανισμών, για το «φούσκωμα», το «ξεφούσκωμα», ενδεχόμενα και την απόσυρσή τους, είναι πολύ βαθύτερα. Συνδέονται με πολύπλευρους σχεδιασμούς του αστικού συστήματος, που όλοι υπηρετούν τον ίδιο στόχο: Τη χειραγώγηση, την ενσωμάτωση, την καταστολή του λαού. Αλλωστε, και μόνο το γεγονός ότι ο κρατικός μηχανισμός είχε έτοιμο το φάκελο με τα στοιχεία που ενοχοποιούν ποινικά τη Χρυσή Αυγή, δείχνει ότι είχε στους σχεδιασμούς της το ενδεχόμενο να την πλήξει, ανάλογα με τη συγκυρία. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δε λέει κουβέντα γι' αυτά, αλλά φτάνει να μιλήσει ακόμα και για νίκη της «δημοκρατικής Ευρώπης» ή για ήττα της «θεωρίας των δύο άκρων» με τις συλλήψεις μελών της Χρυσής Αυγής. Η «δημοκρατική» Ευρώπη, που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει για επίσημη ιδεολογία τον αντικομμουνισμό και την εξίσωση του κομμουνισμού με το ναζισμό. Είναι η πρώτη διδάξασα τη θεωρία των δύο άκρων, την ταύτιση του ριζοσπαστισμού με τον «εξτρεμισμό» και το έγκλημα, την καταστολή του λαϊκού κινήματος. Αυτή την Ευρώπη εκθειάζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ε

ίπε σε άλλο σημείο ο Αλ. Τσίπρας: «Να επιμείνουμε και θα επιμείνουμε σε βαθιές θεσμικές τομές. Να βάλει η Δικαιοσύνη απερίσπαστη βαθιά το μαχαίρι στο κόκαλο. Να αποκαλυφθούν και να κοπούν οι δεσμοί του ναζιστικού παρακράτους με το κράτος. Να αποξηλωθούν οι Χρυσαυγίτικοι θύλακες στην αστυνομία, στον στρατό, στην ΕΥΠ. Να καταργηθούν τα στεγανά στην Ελληνική Αστυνομία. Να καθιερωθεί και να ενισχυθεί ο κοινοβουλευτικός έλεγχος της ΕΛ.ΑΣ. αλλά και της ΕΥΠ. Να αποκαλυφθούν οι παράνομοι χρηματοδότες της Χρυσής Αυγής. Να γίνει επιτέλους και ως το τέλος πράξη αυτό που τόσο καιρό ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες: Να ορθώσει ο νόμος το ανάστημά του απέναντι στη ναζιστική συμμορία που τον τσαλαπατά, τον εξευτελίζει και τον παραβιάζει με όλους τους δυνατούς και συχνά αιματηρούς και θανάσιμους τρόπους». Ο ΣΥΡΙΖΑ προπαγανδίζει τον «εκδημοκρατισμό» του αστικού συστήματος. Καλλιεργεί στο λαό αυταπάτες ότι με λίγα μερεμέτια, μπορεί να γίνει φιλολαϊκό, χωρίς να ξεριζωθεί η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και το κράτος που την υπηρετεί και τη θωρακίζει. Λέει, δηλαδή, ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκό κράτος, με τα μονοπώλια ακλόνητα στην οικονομία και την εξουσία, με ορισμένες αλλαγές και εκσυγχρονισμούς στους θεσμούς και στους νόμους, από αυτούς που κάνει το αστικό σύστημα, όταν είναι να προσαρμοστεί στις σύγχρονες συνθήκες.

Π.