Η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων καταστρέφει το λαό

Από τς πρόσφατες αποφάσεις του Συμβουλίου των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης (Γιούρογκρουπ) και από εκεί στην κατάθεση και ψήφιση του «Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2015 - 2018» και στο λεγόμενο «εθνικό αναπτυξιακό πρότυπο», η πολιτική της αντιλαϊκής βαρβαρότητας συνεχίζει να ξετυλίγεται με αμείωτη ένταση. Τα πάντα είναι ενταγμένα στο ίδιο αντιλαϊκό σχέδιο, τα πάντα υποτάσσονται στην «ανάγκη» για ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων, σε συνθήκες όξυνσης του διεθνούς ανταγωνισμού.

Η πολιτική αυτή έρχεται να περάσει διά πυρός και σιδήρου τα λαϊκά δικαιώματα και για τα επόμενα χρόνια, είτε με μνημόνια και δανειακές συμβάσεις είτε χωρίς αυτά, ανεξάρτητα και από τους όποιους ρυθμούς ανάκαμψης του παραγόμενου ΑΕΠ που προβλέπουν οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί. Αλλωστε, τα οριζόντια «ενισχυμένα μέτρα δημοσιονομικής εποπτείας», ισχύουν καθολικά στην ΕΕ, σε τελευταία ανάλυση έρχονται να προασπίσουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική.

Στο ίδιο πλέγμα, εντάσσονται ένα προς ένα τα σενάρια και οι σχεδιασμοί γύρω από τους τρόπους ελάφρυνσης του ελληνικού κρατικού χρέους, για την οποία δόθηκε και τυπικά το «πράσινο φως» στο Γιούρογκρουπ της περασμένης βδομάδας. Πρόκειται για μια υπόθεση που διεκπεραιώνεται στο πλαίσιο της ΕΕ, με τη σταθερή παρέμβαση του ΔΝΤ, αλλά και σε διαπάλη με αυτήν την πλευρά. Είναι συζήτηση που διεξάγεται σε έδαφος απόλυτα εχθρικό για το λαό, στο «γήπεδο» των μονοπωλίων και των εκπροσώπων τους, στη διελκυστίνδα των μεταξύ τους ανταγωνισμών για τον επιμερισμό της χασούρας και την απόκτηση πλεονεκτικής θέσης στη φάση της ανάκαμψης.

1.

 Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο

Την κλιμάκωση της επίθεσης του κεφαλαίου και στην επόμενη φάση, της «σταθεροποίησης» και ανάκαμψης του παραγόμενου ΑΕΠ και των επιχειρηματικών κερδών, προδιαγράφει το νέο «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2015 - 2018», που ψηφίστηκε την Παρασκευή στη Βουλή από τα κόμματα της συγκυβέρνησης. Μόνιμο χαρακτήρα αποκτούν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που εφαρμόστηκαν στην προηγούμενη φάση της καπιταλιστικής κρίσης, προδιαγράφονται «πρωτογενή πλεονάσματα» των κρατικών προϋπολογισμών, κάτι που σημαίνει μονιμοποίηση όλων των αντιλαϊκών δημοσιονομικών μέτρων.

Ταυτόχρονα, εντοπίζονται και νέα «δημοσιονομικά κενά», τα οποία στη συνέχεια θα καλυφθούν με νέα μέτρα, το μέγεθος των οποίων εξαρτάται από το ύψος της «ελάφρυνσης» στις δαπάνες αποπληρωμής του κρατικού χρέους.

Τα πάντα υποτάσσονται στην ενίσχυση της δημιουργίας συνθηκών κερδοφορίας των μονοπωλίων, με βασικούς πυλώνες τη σύνθλιψη των μισθών, την παραπέρα μείωση των ασφαλιστικών εισφορών της εργοδοσίας, την κρατική χρηματοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων, μέσω του ΕΣΠΑ και «εθνικών αναπτυξιακών προγραμμάτων», τη μείωση των κρατικών κονδυλίων για τις λαϊκές ανάγκες τόσο σε απόλυτα μεγέθη όσο και σε σχέση με το παραγόμενο ΑΕΠ.

Το νέο αντιλαϊκό πακέτο μέτρων φτάνει στα 7,1 δισ. ευρώ. Μόνιμα είναι τα μέτρα σφαγιασμού των κρατικών κονδυλίων, που αφορούν σε συντάξεις, Κοινωνική Ασφάλιση και περίθαλψη, μισθούς στο Δημόσιο και τα κάθε είδους έξοδα λειτουργίας του Δημοσίου. Σε αυτό το πλαίσιο, παρά και τις προβλέψεις για την ανάκαμψη, τα κρατικά κονδύλια που σχετίζονται με τις λαϊκές ανάγκες θα συνεχίζουν σε ρυθμούς κατρακύλας. Αντίθετα, σε ρότα διόγκωσης προδιαγράφονται τα φορολογικά έσοδα και αυτό παρά το γεγονός ότι ήδη ομολογούνται οι φοροελαφρύνσεις στα επιχειρηματικά κέρδη.

2.

 Μνημόνια διαρκείας

Την περασμένη βδομάδα, συμπληρωματικά με τα παραπάνω, η συγκυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή το νομοσχέδιο για τις «Αρχές Δημοσιονομικής Διαχείρισης και Εποπτείας - Δημόσιο Λογιστικό». Πρόκειται για την ενσωμάτωση στο εθνικό Δίκαιο των οδηγιών και των διατάξεων που ισχύουν στην ΕΕ, σχετικά με τα μέτρα ενισχυμένης δημοσιονομικής εποπτείας, για όλα ανεξαιρέτως τα κράτη - μέλη.

Ειδικά για τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οι «παρατεταμένες υπερβάσεις» θα τους οδηγούν σε καθεστώς «επιτροπείας» και ένα από τα μέτρα που θα επιστρατεύονται για την κάλυψη των αποκλίσεων θα είναι η αύξηση των φόρων και των τελών που πληρώνουν οι δημότες. Στο πλαίσιο αυτό, ο συντελεστής του Τέλους Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ) θα μπορεί να φθάνει στο 3 τοις χιλίοις, από 0,25 - 0,35 τοις χιλίοις σήμερα. Ετσι, ενώ για ακίνητο αντικειμενικής αξίας 100.000 ευρώ σήμερα καταβάλλεται ετησίως τέλος 25 - 35 ευρώ, το ποσό αυτό μπορεί να εκτοξευθεί στα 300 ευρώ!

Προβλέπεται, επίσης, η κατάθεση συμπληρωματικού κρατικού προϋπολογισμού οποτεδήποτε κατά τη διάρκεια του έτους, σε περιπτώσεις που καταγράφονται ενδείξεις υπέρβασης των δαπανών κ.τ.λ. Θεσπίζονται αριθμητικοί δημοσιονομικοί κανόνες, σχετικά με το ισοζύγιο των κρατικών προϋπολογισμών (ελλείμματα - πλεονάσματα) και για τη διαμόρφωση του κρατικού χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ. Σε περίπτωση «απόκλισης», προβλέπεται η ενεργοποίηση «διορθωτικού μηχανισμού» που συνεπάγεται την έγκαιρη εφαρμογή αντιλαϊκών μέτρων κ.ά.

3.

 Αποφάσεις Γιούρογκρουπ

Η «σχετική αξία πιθανών μέτρων για τη βιωσιμότητα του χρέους, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του Eurogroup στις 27 Νοεμβρίου του 2012, θα εξεταστεί στην επόμενη αξιολόγηση», σημειώνεται στηνκοινή ανακοίνωση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης. Μια τέτοια εξέλιξη θα σημάνει την αποδέσμευση κεφαλαίων από την εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους, προκειμένου αυτά να ανακατευθυνθούν στη χρηματοδότηση των ελληνικών επιχειρηματικών Ομίλων.

Στη βάση των παραπάνω, ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Στουρνάρας, έθεσε στα παζάρια του Γιούροκρουπ τα «δύο σημαντικά εμπόδια», όπως τα χαρακτήρισε: Το ζήτημα της ρευστότητας προς τους επιχειρηματίες και το «εμπόδιο του κρατικού χρέους». Σημειώνοντας ότι «η χώρα δεν έχει ακόμη αποκτήσει πλήρη πρόσβαση στις αγορές», διαμήνυσε στους ομολόγους του ότι «θα βοηθούσε πάρα πολύ και άλλες τράπεζες χωρών του Βορρά να συμμετάσχουν στο "Επενδυτικό Ταμείο"», στο οποίο ήδη μετέχουν με κεφάλαια η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και η γερμανική επενδυτική τράπεζα «KfW».

4.

 Ανάπτυξη για το κεφάλαιο

Το λεγόμενο «εθνικό αναπτυξιακό πρότυπο» που παρουσίασε η συγκυβέρνηση στο πρόσφατο Γιούρογκρουπ προβλέπει τις «παρεμβάσεις» της επόμενης περιόδου για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, με μέτρα όπως τη σταδιακή μείωση της φορολογίας των επιχειρηματικών κερδών, σε σύνδεση με το βαθμό που επέρχεται οικονομική ανάκαμψη, τη δημιουργία«ευνοϊκού κλίματος για επενδύσεις και διευκόλυνσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας», τις ιδιωτικοποιήσεις, τη συνεχή βελτίωση των δημοσιονομικών συνθηκών, μειώσεις στις ασφαλιστικές εισφορές της εργοδοσίας, μείωση της φορολογίας σε παραγωγικούς συντελεστές, όπως στην Ενέργεια που καταναλώνει η βιομηχανία και ακόμη στοχευμένες δράσεις «ελάφρυνσης» σε οικονομικές δραστηριότητες.

Οι «παρεμβάσεις» αυτές θα συνδυάζονται φυσικά με τη μονιμοποίηση των αντεργατικών ανατροπών της προηγούμενης φάσης. Σημειώνουν χαρακτηριστικά ότι στο επόμενο διάστημα θα συνεχιστούν οι προσπάθειες, με στόχο την προώθηση της «ευελιξίας» και της «ασφάλειας» (της περιβόητης «ευελφάλειας»), δηλαδή της πολιτικής κατεδάφισης των εργατικών δικαιωμάτων που εφαρμόζεται στο πλαίσιο της ΕΕ. Επίσης, διαπιστώνουν ότι θα απαιτηθεί σημαντικό χρονικό διάστημα, μέχρις ότου η επίσημη ανεργία αποκατασταθεί σε «φυσιολογικά επίπεδα». Σε αυτό το πλαίσιο, θα γίνει προσπάθεια για ανακατανομή πόρων σε «ευάλωτες ομάδες», με τη διαμόρφωση «συστήματος ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος» που θα προχωρά παράλληλα με τη συμπίεση προς τα κάτω των συνθηκών διαβίωσης στο σύνολο του λαϊκού πληθυσμού.

Από τα παραπάνω, γίνεται φανερό ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη - στόχος όλων των κομμάτων της αστικής διαχείρισης - συνεπάγεται τη μονιμοποίηση των αντεργατικών μέτρων που ήδη έχουν παρθεί στη φάση της καπιταλιστικής κρίσης και την επέκτασή τους, γιατί μόνο έτσι μπορεί να ενισχυθεί και να διατηρηθεί η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου στη διαρκή διαπάλη για την απόσπαση κομματιών της επιχειρηματικής πίτας και των κερδών.

Ολα τα παραπάνω πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο της λαϊκής ψήφου στις ερχόμενες εκλογές, κριτήριο για την ενίσχυση του ΚΚΕ. Για το λαό υπάρχει μόνο ο άλλος δρόμος ανάπτυξης. Χωρίς τους καπιταλιστές και τα μονοπώλια, με εργατική - λαϊκή εξουσία, με κεντρικό σχεδιασμό, για την αξιοποίηση όλων των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας και το λαό ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει, σε συνδυασμό με την πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και μονομερή διαγραφή του χρέους.

Α. Σ.