ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ: Η λαϊκή πάλη να τραβά στο δρόμο της ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους

Συνεδρίασε χτες στην Αθήνα, φιλοξενούμενη από το ΚΚΕ, η Γραμματεία της «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων για τη μελέτη και επεξεργασία ευρωπαϊκών ζητημάτων και το συντονισμό της δράσης τους». Η περιφερειακή αυτή συνεργασία, στην οποία συμμετέχουν 29 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα της Ευρώπης, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην κατεύθυνση του συντονισμού της πάλης του ευρωπαϊκού κομμουνιστικού κινήματος που μπορεί να συμβάλει θετικά συνολικά στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα.

Οι εργασίες της χτεσινής Συνάντησης άνοιξαν με χαιρετισμό από τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, ενώ στο επίκεντρο της συνεδρίασης της Γραμματείας βρέθηκε η πλούσια δραστηριότητα και οι παρεμβάσεις της «Πρωτοβουλίας» το προηγούμενο διάστημα, καθώς και ο προγραμματισμός δράσης για την επόμενη περίοδο.

Σήμερα, οι εκπρόσωποι των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων που βρίσκονται στην Αθήνα, θα συμμετάσχουν και στην πολιτική εκδήλωση του ΚΚΕ για τα 70χρονα της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, στην Καισαριανή.

Ακολουθεί ο χαιρετισμός του Δ. Κουτσούμπα.

Σας καλωσορίζουμε στην Αθήνα, στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ για αυτήν τη σημαντική Συνάντηση. Η σημερινή εποχή χρειάζεται περισσότερο από ποτέ την κοινή δράση, τη συνεργασία των Κομμουνιστικών Κομμάτων, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, την αλληλεγγύη, τη χάραξη - όπου μπορούμε - κοινής γραμμής απέναντι σε ζητήματα που απασχολούν και το κίνημά μας αλλά ευρύτερα τους λαούς, τα κινήματα των χωρών μας.

Η πάλη του κάθε Κομμουνιστικού Κόμματος στη χώρα του πάει μαζί με τη διεθνική πάλη, με τον αγώνα για την ανάπτυξη της πάλης και την οργάνωση των εργαζομένων και σε περιφερειακό και σε διεθνές επίπεδο.

Από αυτήν την άποψη, ξέρετε πολύ καλά τη θέση μας, ότι η πρωτοβουλία αυτή των κομμάτων στην οποία συνεργαζόμαστε έχει τεράστια σημασία να την αναπτύξουμε, να την εδραιώσουμε παραπέρα.

Θα ήθελα να επισημάνω επίσης ότι έχει μεγάλη, ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι συναντιόμαστε σε μια μέρα που ουσιαστικά - αύριο τυπικά - γιορτάζουμε τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, 70 χρόνια μετά από τη λήξη του Β' Παγκοσμίου ιμπεριαλιστικού Πολέμου. Και μάλιστα, αυτήν την επέτειο τη γιορτάζουμε σε μία περίοδο που το καπιταλιστικό σύστημα, μέσα στην οικονομική του κρίση, στη σαπίλα που το ίδιο βιώνει, ξαναβγάζει στην επιφάνεια, σε διάφορες χώρες της Ευρώπης αλλά και άλλες χώρες του κόσμου, το ναζιστικό τέρας, που βέβαια κατά χώρα, κατά ομάδα χωρών, εμφανίζεται και με διαφορετικές μορφές αλλά η ουσία του είναι η ίδια. Η φύση του φασισμού, του καπιταλισμού της περιόδου του μονοπωλιακού καπιταλισμού, του ιμπεριαλισμού δηλαδή, δεν αλλάζει.

Ταχύτατη μετατόπιση ακόμα κι απ' τα συνθήματα

Οπως ξέρετε πριν από τρεισήμισι μήνες, στις 25 του Γενάρη, είχαμε μια αλλαγή κυβέρνησης μετά από πέντε συνεχή χρόνια οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, μνημονίων, βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, σε βάρος του λαού μας. Ο λαός μας αναζητούσε έκφραση, να καταδικάσει αυτήν την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων που ήταν η ΝΔ, αυτό που λέμε «Δεξιά», η νεοφιλελεύθερη ας την πούμε άποψη του αστικού συστήματος και το ΠΑΣΟΚ, που ήταν σε συγκυβέρνηση, η γνωστή παλιά σοσιαλδημοκρατία που έχει πλέον εξελιχθεί κι αυτή σε αστικό κόμμα, μαζί με άλλους μικρότερους εταίρους και κόμματα. Η θέληση του ελληνικού λαού ήταν να φύγουν όλοι αυτοί που ευθύνονται για τις πολιτικές που ακολούθησαν, που έφεραν αυτά τα σκληρά μέτρα. Δημιουργήθηκαν προσδοκίες, ψεύτικες ελπίδες, αυταπάτες σε μεγάλο τμήμα του λαού μας, που δεν είχαν ρεαλιστική βάση αυτές οι ελπίδες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το κόμμα που είχε αναδειχτεί σε αξιωματική αντιπολίτευση από τις εκλογές του 2012. Μέχρι τότε, όπως ξέρετε, ήταν ένα μικρό αριστερό οπορτουνιστικό κόμμα και βέβαια τότε ήταν η στιγμή που η αστική τάξη, βλέποντας την κατάρρευση των κομμάτων του παλιού δικομματισμού, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, μαζικά μέσω των μηχανισμών της και των μέσων ενημέρωσης, αλλά κυρίως της εργοδοσίας στις μεγάλες επιχειρήσεις, υπηρεσιών μέσα από τον κρατικό μηχανισμό, διοχέτευσε να το πω έτσι, πληθώρα στελεχών και μελών του τότε ΠΑΣΟΚ αλλά και από άλλα μικρότερα που κατέρρεαν εκείνη την περίοδο και κατάφερε, χρησιμοποιώντας και αριστερή δημαγωγία, αριστερά συνθήματα, ο ΣΥΡΙΖΑ να πάρει τότε, το 2012, ένα 27%.

Βέβαια, από το 2012 έως τις εκλογές αυτές, ιδιαίτερα στις παραμονές των εκλογών και αμέσως μετά ως κυβέρνηση, υπήρξε μια γρήγορη μετατόπιση, όπως αρχικά το Κόμμα μας είχε προβλέψει. Γρήγορη μετατόπιση ακόμα και από τα αριστερά συνθήματα, από τις θέσεις που έλεγε προς τον κόσμο, ό,τι είχε απομείνει από αυτό και βέβαια αυτή η διαδικασία επιταχύνθηκε πολύ γρήγορα μετά τις εκλογές, με τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης και με την πρακτική της ως κυβέρνηση αυτούς τους τρεισήμισι μήνες. Δηλαδή, έχουμε ουσιαστικά μια παραπέρα στροφή φραστική στις θέσεις τους. Βέβαια, αν κοιτάξει κανείς το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ό,τι καταλαβαίνουμε εμείς ως κομμουνιστές και ως ανάλυση που είχαμε, ήταν καθαρό από την αρχή ότι θα οδηγούνταν εκεί τα πράγματα. Δεν άλλαξε, δηλαδή, αυτό. Ομως η χρησιμοποίηση αριστερών συνθημάτων, φιλολαϊκών συνθημάτων, αντιμνημονιακών συνθημάτων έναν κόσμο τον παρέσυρε και κατέληξε εκεί. Φυσικά κι ο ίδιος αυτός ο κόσμος ήταν διαπαιδαγωγημένος, αφού για χρόνια ήταν οπαδός των δύο βασικών αστικών κομμάτων, του ΠΑΣΟΚ, της σοσιαλδημοκρατίας, και της ΝΔ, του συντηρητικού κόμματος.

Χαρακτηριστικό αυτής της ταχύτητας - και γι' αυτό λέμε ότι ήταν προαποφασισμένα ορισμένα ζητήματα - ήταν ότι το βράδυ των εκλογών, πριν καν ουσιαστικά τελειώσει η καταμέτρηση των εκλογικών αποτελεσμάτων, ανακοινώθηκε η κυβερνητική σύμπραξη του ΣΥΡΙΖΑ με ένα εθνικιστικό δεξιό κόμμα, τους ΑΝΕΛ, ο αρχηγός του οποίου μέχρι πριν από λίγα χρόνια, ήταν μάλιστα υπουργός της ΝΔ, του βασικού συντηρητικού κόμματος και τώρα είναι τοποθετημένος ως συνέταιρος του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, αυτός και το κόμμα του, και μάλιστα του έχει δοθεί το κρίσιμο υπουργείο της Εθνικής Αμυνας της χώρας. Ουσιαστικά, είναι ο επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας.

Διαπάλη για αλλαγές στο μείγμα διαχείρισης

Ο ΣΥΡΙΖΑ, κατά την άποψη του Κόμματός μας, έχει εξελιχθεί πλέον σε ένα καθαρά αστικό, σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, με αντεργατική πολιτική διαχείρισης, φυσικά εξακολουθώντας να χρησιμοποιεί αριστερό περιτύλιγμα στις τοποθετήσεις του, φιλολαϊκό περιτύλιγμα σε αυτά που λέει δημόσια στον πολιτικό του λόγο προς το λαό, χωρίς να εκφράζεται φυσικά και με αντίστοιχα νομοθετικά μέτρα σε κυβερνητικό επίπεδο.

Αυτή η αλλαγή της 25ης του Γενάρη στις εκλογές είχε τη στήριξη του συνόλου θα λέγαμε της αστικής τάξης της χώρας μας. Εκφράστηκαν ανοιχτά υπέρ της προεκλογικά και κυρίως μετεκλογικά ο ΣΕΒ, ο σύνδεσμος των εφοπλιστών, οι μεγαλέμποροι μέσα από τους φορείς τους κ.λπ. Εκφράζει, βέβαια, αυτή η αλλαγή και τη διαπάλη που γίνεται και σε επίπεδο Ευρωζώνης και ΕΕ για αλλαγή του μείγματος διαχείρισης, της αστικής διαχείρισης στις κυβερνήσεις, ιδιαίτερα στην κυβέρνηση της χώρας μας. Δηλαδή, το πέρασμα από μια περιοριστική, όπως λέγεται στην οικονομία, πολιτική που ακολουθήθηκε τα προηγούμενα χρόνια, σε μια πιο επεκτατική, με λιγότερα μέτρα λιτότητας, μια ποσοτική χαλάρωση, μια ρευστότητα, κυρίως όμως για να βρεθεί ζεστό κρατικό χρήμα, να δοθεί στις τράπεζες, που να το διοχετεύσουν στους ιδιώτες, στους κεφαλαιοκράτες, στα μονοπώλια, για επενδύσεις και βεβαίως για να έρθει η καπιταλιστική ανάκαμψη με μεγάλη κερδοφορία για τους ίδιους, να γίνουν ανταγωνιστικοί στη διαπάλη τους με τους άλλους ανταγωνιστές τους στη ζούγκλα του καπιταλισμού της Ευρώπης και διεθνώς.

Η πορεία της διαπραγμάτευσης για το χρέος που κάνει αυτό το διάστημα και που θα ακούτε και από τα μέσα στις δικές σας πατρίδες - έχει διεθνοποιηθεί κάπως το ελληνικό πρόβλημα, έχει γίνει γνωστό και μιλάνε για «σκληρές», για «περήφανες» διαπραγματεύσεις που κάνει η κυβέρνηση Τσίπρα κ.λπ. για το χρέος - κατά τη γνώμη μας εξαρτάται κυρίως από την πορεία αυτής της διαπάλης, των αντιθέσεων και των ανταγωνισμών τόσο μέσα στην ΕΕ, ανάμεσα στις διάφορες χώρες και τα μονοπώλιά τους φυσικά, για τα δικά τους συμφέροντα, αλλά και διεθνώς και κυρίως της διαπάλης που γίνεται με μεγάλες δυνάμεις, όπως είναι οι ΗΠΑ αλλά και άλλοι παίκτες σε αυτήν την ιστορία. Διαφορετικά συμφέροντα, βέβαια, εκφράζουν και οι τρεις εταίροι δανειστές της Ελλάδας, δηλαδή και το ΔΝΤ, και η ΕΚΤ, και η Κομισιόν όσον αφορά τα δικά τους συμφέροντα, των ομίλων που υπηρετούν και των καπιταλιστικών κρατών που περισσότερο πρόσκεινται σε αυτούς τους ομίλους και όχι βέβαια όσον αφορά διαπάλη και διαφορετικά συμφέροντα για τη στάση τους απέναντι στους λαούς και απέναντι στον ελληνικό λαό. Εκεί όλοι είναι ενωμένοι για το χτύπημα των δικαιωμάτων, για πάρσιμο νέων αντιλαϊκών μέτρων κ.λπ.

Για το λαό έρχεται νέο μνημόνιο να προστεθεί στα παλιά

Η εκτίμησή μας είναι ότι θα υπάρξει συμφωνία ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και την τρόικα, τους τρεις θεσμούς όπως ονομάζονται τώρα. Θα υπάρξει και νέα δανειακή σύμβαση, μάλιστα συζητάνε και για συνολική συμφωνία σε βάθος χρόνου και όχι αυτή τη συμφωνία - γέφυρα που έλεγαν τετράμηνης διάρκειας μετά τις εκλογές. Ουσιαστικά θα πρόκειται για νέο μνημόνιο, θα περιέχει νέα επώδυνα μέτρα για το λαό μας και στα Εργασιακά και στο Ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό και στις Συλλογικές Συμβάσεις και νέα φορολογικά βάρη, ένταση της φορολογίας για λαϊκά και μεσαία στρώματα και ιδιωτικοποιήσεις του δημόσιου πλούτου της χώρας, της δημόσιας περιουσίας, ξεκινώντας αυτή τη στιγμή από συμφωνία που έχει επιτευχθεί απ' ό,τι μαθαίνουμε για τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας που θα ιδιωτικοποιηθούν. Ηδη έχουν δοθεί σε εταιρεία γερμανική που θα αναλάβει, όχι να τα διαχειριστεί η ίδια όλα, αλλά να διαχειριστεί το ξεπούλημά τους σε άλλες χώρες. Κι εδώ βέβαια έχουν βγει, πρέπει να ξέρετε, χοντρά μαχαίρια: Οι Αμερικανοί βάζουν όρο οπωσδήποτε να πάρουν το αεροδρόμιο των Χανίων και της Ρόδου, γιατί είναι σε στρατηγική θέση, άλλες επίσης ιμπεριαλιστικές χώρες ζητάνε μερίδιο σε αυτήν τη μοιρασιά του πλούτου της Ελλάδας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει κωλοτούμπες. Αυτή η λέξη μάλιστα μάθαμε ότι έχει γίνει και διεθνής, είναι γνωστή η αλλαγή συνεχώς των θέσεών του και με βάση τα προεκλογικά συνθήματα. Βέβαια, ξαναλέω ότι τα ουσιαστικά ζητήματα και των συνθημάτων του προϋπήρχαν και στο πρόγραμμά του, στις θέσεις του. Για παράδειγμα, προεκλογικά έβγαινε κι έλεγε «θα σκίσω τα μνημόνια», «με ένα άρθρο θα περάσω στη Βουλή νόμο που θα καταργεί τα προηγούμενα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους των μνημονίων», όμως τελικά από ό,τι φαίνεται αυτούς τους τρεις μήνες έχει δεσμευτεί στους εταίρους ότι θα κρατήσει όλους τους εφαρμοστικούς νόμους και τα μνημόνια που υπόγραψαν οι προηγούμενοι, δε θίγει καθόλου αυτό το ζήτημα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το Κόμμα μας έχει καταθέσει πρόταση νόμου για κατάργηση των μνημονίων, των εφαρμοστικών νόμων και όλων των αντεργατικών μέτρων με τέσσερα άρθρα, ολοκληρωμένη πρόταση που την έχουμε επεξεργαστεί, έχει κατατεθεί στη Βουλή εδώ και πάνω από δυόμισι μήνες κι έχει μείνει στα συρτάρια. Η κυβέρνηση αρνείται να τη φέρει σε συζήτηση στην ελληνική Βουλή. Ελεγε, για παράδειγμα, ότι θα διώξει την τρόικα, «με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, τέλος η τρόικα». Εμείς τους λέγαμε ότι η τρόικα είναι το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Κομισιόν. Τελικά, άλλαξαν την ονομασία τους, τους βάφτισαν τρεις θεσμούς και Brussels Group. Είναι οι ίδιοι, βέβαια, οι φορείς και οι θεσμοί αυτοί και ακολουθούν φυσικά, για τα δικά τους συμφέροντα, τη δική τους πολιτική.

Ελεγε προεκλογικά και αμέσως στην πρώτη συνεδρίαση, μόλις βγήκε στη Βουλή ως κυβέρνηση, ότι θα επαναφέρει τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, θα επαναφέρει αρχικά, αυτό το τρίμηνο, τη 13η σύνταξη για τους συνταξιούχους, ότι θα φέρει το νόμο για τον κατώτερο μισθό στα 751 ευρώ ότι δε θα πειράξει τον ΦΠΑ, ότι θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ - ο ΕΝΦΙΑ είναι ένας νόμος για τη φορολογία των ακινήτων κ.λπ. Σε όλα αυτά έχει κάνει ολοταχώς πίσω. Μάλιστα, και εδώ το Κόμμα μας έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις νόμου στη Βουλή και για την επαναφορά του 13ου, 14ου μισθού και της σύνταξης, για τον κατώτερο μισθό, για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και τις αμοιβές των εργαζομένων και αυτή η πρόταση νόμου απορρίφθηκε από την κυβερνητική πλειοψηφία τού κατά τα άλλα αριστερού ΣΥΡΙΖΑ.

Επικίνδυνη η στάση της κυβέρνησης απέναντι στη Χρυσή Αυγή

Επικίνδυνη, επίσης, παρουσιάζεται και η στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για τη Χρυσή Αυγή, για αυτό το ναζιστικό μόρφωμα που είναι η έκφραση του ναζισμού, εγκληματική οργάνωση του ναζισμού στη χώρα μας. Εχει προχωρήσει σε δολοφονίες και μάλιστα η ηγεσία της είναι υπόδικη στον Κορυδαλλό, φυλακισμένη και έχει αρχίσει και η διαδικασία της δίκης. Εχουμε επικίνδυνες καθυστερήσεις, δηλαδή η δίκη αυτή, ενώ ξεκίνησε στις 20 Απρίλη - θα έπρεπε να ξεκινήσει - παίρνει συνεχείς αναβολές, μετά τη χτεσινή της αναβολή είναι για τις 12 Μάη και θα δούμε πάλι αν θα ξεκινήσει.

Αρνείται η πρόεδρος της Βουλής, που είναι στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, χτες μάλιστα, να κάνει πολιτική καταδίκη για την επίθεση χρυσαυγίτη ναζιστή βουλευτή ενάντια σε βουλευτή του Κόμματός μας, λέγοντάς της «είσαι μάρτυρας στη δίκη μας και θα δεις όταν τελειώσει η δίκη πού θα βρεθείς», απειλώντας δηλαδή ένα μάρτυρα στη δίκη, βουλευτή και η κυβέρνηση αρνήθηκε να καταδικάσει πολιτικά αυτό το γεγονός.

Και, βέβαια, διάφορες παρεμβάσεις στη Βουλή εκ μέρους της κυβέρνησης ή στελεχών της που μιλάνε ότι η Χρυσή Αυγή θα πρέπει να μπει μέσα στο Κοινοβούλιο, για να έχει απαρτία το Κοινοβούλιο πρέπει να είναι όλοι οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής παρόντες, να τους δίνεται άδεια από τη φυλακή να έρχονται για να ψηφίζουν νομοσχέδια και άλλα τέτοια περίεργα, που εγείρουν σε εμάς ερωτήματα για το τι σχεδιασμός υπάρχει.

Βέβαια, αν θυμηθούμε λίγο την Ιστορία, ξέρουμε ότι πάντα η σοσιαλδημοκρατία και τη διάρκεια του μεσοπολέμου, τότε και άλλα τέτοια κόμματα είχαν ευνοήσει την άνοδο ουσιαστικά του Χίτλερ, με το πρόσχημα ότι δήθεν βάζοντάς τον στο κοινοβούλιο, δίνοντάς του πρακτικές ευθύνες θα μπορέσουν να τον συμμαζέψουν από τις ακραίες, φασιστικές, ναζιστικές απόψεις του κι ότι θα εντασσόταν φυσιολογικά σε ένα υποτίθεται δημοκρατικό συνταγματικό πλαίσιο, που δείχνει αυταπάτες που υπάρχουν κι εξακολουθούν να υπάρχουν και σήμερα στη νέα σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ.

Στοίχιση με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα

Ταυτόχρονα, αυτή η πολυδιαφημισμένη πολυδιάστατη, πολύπλευρη εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, με διάφορα ταξίδια που κάνει, στις ΗΠΑ κυρίως έχουν παρελάσει όλοι οι βασικοί υπουργοί, στη Ρωσία επίσης του ίδιου του πρωθυπουργού, σε άλλες χώρες, κατά τη γνώμη μας εμπλέκει παραπέρα τη χώρα σε αυτό το κουβάρι των έντονων ανταγωνισμών, των επεμβάσεων και των ιμπεριαλιστικών πολέμων στην περιοχή.

Στην ουσία, έχουμε ανοιχτή στοίχιση του ΣΥΡΙΖΑ, για να το πούμε έτσι, εκτός από τις πολιτικές της ΕΕ, με όλες τις βασικές επιλογές τελευταία της αμερικανικής πολιτικής. Η κυβέρνηση δείχνει πρόθυμη να συμβάλει ενεργά στην υλοποίηση των ευρωατλαντικών σχεδίων στην περιοχή της Ευρασίας και ιδιαίτερα στο τρίγωνο, το ονομαζόμενο τρίγωνο της αστάθειας Β. Αφρικής, Μ. Ανατολής και Ουκρανίας.

Πώς τα στοιχειοθετούμε όλα αυτά, πού τα στηρίζουμε όλα αυτά; Πώς εκφράστηκαν; Κατ' αρχήν συμμετέχει με δήλωση της κυβέρνησης και του υπουργού Εξωτερικών και του υπουργού Αμυνας στα σχέδια επέμβασης στη Μ. Ανατολή, με το πρόσχημα της προστασίας δήθεν των χριστιανικών πληθυσμών από τους ακραίους μουσουλμάνους, τους τζιχαντιστές, το «Ισλαμικό Κράτος». Και δήλωσε διατεθειμένη να συμμετάσχει σε αυτές τις επεμβάσεις και τα σχέδια για το χτύπημα των τζιχαντιστών. Των τζιχαντιστών που οι ίδιοι οι Αμερικανοί και οι ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί βέβαια όπως ξέρουμε δημιούργησαν τα προηγούμενα χρόνια και τους εξόπλισαν. Εκφράζεται αυτό επίσης με την επέκταση του ενιαίου αμυντικού δόγματος Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ με στήριξη των ΗΠΑ και σε στρατιωτικό, και σε οικονομικό, και πολιτικό επίπεδο.

Εχουμε συνεχείς στρατιωτικές ασκήσεις τελευταία Ελλάδας - Ισραήλ αλλά και άλλες συμφωνίες. Η ελληνική κυβέρνηση υπέγραψε συμφωνία με τις ΗΠΑ πριν από 20 μέρες περίπου, για απευθείας ανάθεση στη «Λόκχιντ» με συμβόλαιο ύψους 500 εκατομμυρίων δολαρίων για υπέργηρα αεροσκάφη για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, δηλαδή έδωσε 500 εκατομμύρια δολάρια για εξοπλισμούς και στρατιωτικό υλικό στους Αμερικανούς, για να συντηρήσουν αυτά τα υπέργηρα αεροσκάφη την ίδια ώρα που δεν έχει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις στο λαό. Και όπως δήλωσε ο υπουργός Αμυνας ετοιμάζει και νέα συμβόλαια για στρατιωτικούς εξοπλισμούς με τις ΗΠΑ. Μάλιστα, χτες, ο Καμμένος δήλωσε ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να παραχωρήσει εγκαταστάσεις, υποδομές, βάσεις και τις Ενοπλες Δυνάμεις της για να διευκολύνει το ΝΑΤΟ στην εξαπόλυση επεμβάσεων και πολέμου στην περιοχή, δείχνοντας μάλιστα ως κράτη - απειλές για την περιοχή και τη χώρα τη Συρία, τη Λιβύη, την Υεμένη και το Ιράκ.

Εντός του καπιταλισμού κάθε επιλογή επιζήμια για το λαό

Λέγοντας ότι θα προχωρήσουν σε συμφωνία, η διαπραγμάτευση θα καταλήξει σε συμφωνία - μνημόνιο, δεν σημαίνει ότι το Κόμμα μας αποκλείει την περίπτωση να υπάρξει αποσταθεροποίηση στην Ευρωζώνη το επόμενο διάστημα, αν όχι άμεσα τώρα, αυτούς τους μήνες, αλλά αργότερα, είτε με έξοδο της Ελλάδας απ' το ευρώ είτε με διπλό νόμισμα κ.λπ.

Βέβαια, η γνώμη μας είναι ότι πάλι και αυτή η επιλογή είτε της αποπομπής απ' την Ευρωζώνη, είτε του διπλού νομίσματος, πάλι σε βάρος του λαού θα είναι, νέα μέτρα θα υπάρχουν, εφόσον ο καπιταλιστικός δρόμος θεωρείται δεδομένος απ' τους κυβερνώντες, δηλαδή θα είμαστε εκτός ευρώ, για παράδειγμα με δραχμή ή άλλο νόμισμα, αλλά θα έχουμε καπιταλισμό, που θα ζει και θα βασιλεύει, θα έχουμε τους μονοπωλιακούς ομίλους τους γερμανικούς, τους αμερικάνικους, τους γαλλικούς εδώ στην Ελλάδα και θα εκμεταλλεύονται το λαό, θα είναι μπροστά μας οι αντιθέσεις όλων αυτών των δυνάμεων και βεβαίως θα είμαστε και στην ΕΕ. Διότι δεν προβλέπεται, σε τέτοια περίπτωση, αποπομπή και απ' την ΕΕ ή έξοδος απ' την ΕΕ.

Η άποψη του Κόμματός μας, επειδή στην Ελλάδα γίνεται πολλή σπέκουλα γι' αυτό, είναι ξεκάθαρη, είναι η μέρα με τη νύχτα. Εμείς δεν προτείνουμε, για παράδειγμα, σε αντίβαρο μιας αντιλαϊκής συμφωνίας την έξοδο μόνο απ' το νόμισμα, δεν εντοπίζουμε το πρόβλημα μόνο στο νόμισμα, αλλά έχουμε μια συνολική στρατηγική.

Τέτοια θεωρούμε ότι πρέπει να έχουν κι άλλες δυνάμεις κυρίως στο εργατικό - λαϊκό κίνημα όπου να παλεύουν ενιαία και να διεκδικούν μέτρα άμεσης ανακούφισης του λαού, των εργαζομένων, ιδιαίτερα των πιο φτωχών τμημάτων του, γιατί υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Να παλεύουμε για αναπλήρωση των απωλειών που έχει ο λαός μας όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, να παλεύουμε ταυτόχρονα για κατάργηση των μνημονίων και των αντεργατικών νόμων στη λογική όμως διεξόδου από την κρίση και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, με ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους.

Αυτό σημαίνει μια πραγματική λαϊκή διακυβέρνηση, μια πραγματική εργατική - λαϊκή εξουσία που θα οδηγήσει τη χώρα σε συνολική αποδέσμευση απ' την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, θα κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια στη χώρα, τον πλούτο της χώρας, η εργατική τάξη κι ο λαός θα είναι στην εξουσία, σχεδιάζοντας κεντρικά την οικονομία για να μπορέσει πραγματικά να καλύπτει και να ικανοποιεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Αυτή την ολοκληρωμένη πρόταση του Κόμματός μας προσπαθούμε να την προβάλουμε μέσα στο λαό μας, να την αναπτύξουμε παραπέρα. Συμβάλουμε στο άνοιγμα πολλών μετώπων πάλης, απ' τα απλά ζητήματα της ανακούφισης, των εργασιακών ζητημάτων, ενάντια στις απολύσεις στους χώρους δουλειάς, ενάντια στα φορολογικά μέτρα, για να υπάρχουν Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας για τους εργαζόμενους. Γιατί η κατάσταση είναι οικτρή πλέον, τον τελευταίο χρόνο υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε γιατρούς, σε νοσηλευτικό προσωπικό, σε υλικά των νοσοκομείων, οι ασθενείς υποχρεούνται να πάνε στο χειρουργείο και να κουβαλάνε και το οινόπνευμα και τις γάζες και να πληρώνουν γι' αυτά. Υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις στα ελληνικά νοσοκομεία και γίνονται μαζικές κινητοποιήσεις, μέσα στο Μάη προγραμματίζονται πάρα πολλές τέτοιες σε όλη τη χώρα και από τους γιατρούς και τους νοσηλευτές, αλλά κι από Λαϊκές Επιτροπές, από εργατικά σωματεία.

Ετοιμότητα, λαϊκή κινητοποίηση, συμπαράταξη με το ΚΚΕ

Εχουμε απεργίες, στάσεις εργασίας και συλλαλητήρια σχεδόν κάθε βδομάδα, σε καθημερινή βάση θα έλεγα, από μικρότερες εκδηλώσεις και διαδηλώσεις μέχρι μεγαλύτερες. Ταυτόχρονα, βάζουμε στο επίκεντρο της δράσης του Κόμματός μας και των οργανώσεων την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων παντού, γιατί είναι αρνητικός ο συσχετισμός. Εννοώ αρχαιρεσίες εργατικών σωματείων ιδιαίτερα σε μεγάλα εργοστάσια, σε μαζικούς κλάδους, αλλά και σε χώρους του Δημοσίου κ.λπ. υπέρ των ταξικών δυνάμεων που υποστηρίζει το Κόμμα. Προωθούμε τη λαϊκή κοινωνική συμμαχία στους τόπους δουλειάς, κατοικίας και μόρφωσης. Και καλούμε το λαό μας σε μεγαλύτερη συσπείρωση με το Κόμμα μας.

Και βέβαια, ιδιαίτερα εδώ, δίνουμε βάρος αυτό το διάστημα, γιατί αρχίζουν σιγά σιγά και πέφτουν οι μάσκες της δήθεν αριστερής διακυβέρνησης και αποκαλύπτεται η κυβέρνηση όλο και περισσότερο, αγωνιστές που εγκλωβίστηκαν σ' αυτό το κόμμα, σε αυτό το σχήμα και σε αυτήν την κυβερνητική πολιτική, στον οπορτουνισμό, στο ρεφορμισμό, έθρεψαν αυτές τις ψεύτικες ελπίδες και αυταπάτες, τους καλούμε να ενταχτούν μαζί με τους κομμουνιστές μέσα στο κίνημα, στα σωματεία, στους συλλόγους, στις Λαϊκές Επιτροπές στις γειτονιές, παλεύοντας σε συμπαράταξη στο πλευρό του ΚΚΕ.

Τελειώνοντας, θεωρούμε ότι είμαστε σε μια κρίσιμη καμπή, κρίσιμη φάση και του κινήματος και γενικότερα των εξελίξεων. Ως κόμμα θεωρούμε ότι χρειάζεται η μέγιστη επαγρύπνηση, ετοιμότητα και λαϊκή κινητοποίηση. Σε αυτήν την κατεύθυνση παίρνουμε τα μέτρα μας και για την εκδοχή της υπογραφής νέας αντιλαϊκής συμφωνίας με την ΕΕ, νέου μνημονίου, ώστε ο λαός μας να αντιδράσει και στην περίπτωση αποσταθεροποίησης της Ευρωζώνης, μαζικής στάσης πληρωμών απ' το κράτος προς τους εργαζόμενους, προς τους συνταξιούχους, όπου εκεί είναι πιθανόν να έχουμε και ανεβασμένες μορφές πάλης.

Βεβαίως, το Κόμμα μας θα κληθεί, για ακόμα μία φορά, να σταθεί στην πρωτοπορία αυτού του αγώνα, αυτού του κινήματος έτσι ώστε να ολοκληρωθεί σε μια πορεία με ριζοσπαστικοποίηση του εργατικού κινήματος, με κατεύθυνσή του ενάντια στον καπιταλισμό. Ενάντια στο σύστημα αυτό που μας έχει οδηγήσει εδώ. Ενάντια στην ΕΕ και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες που, για τους ανταγωνισμούς τους και τα δικά τους συμφέροντα, θα κληθεί να χύσει το αίμα του ο ελληνικός λαός. Και, βεβαίως, να δυναμώσουμε σε όλες τις δραστηριότητες το Κόμμα μας, το ΚΚΕ όπως και να δυναμώσουμε το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα ξεκινώντας πρώτα απ' όλα απ' τη γειτονιά μας, απ' την Ευρώπη.