Αντιλαϊκές συνταγές στο φόντο των ανταγωνισμών του κεφαλαίου

Κοινή βάση και προϋπόθεση στις εκτιμήσεις και τις
εκθέσεις της Κομισιόν και του ΔΝΤ η πλήρης εφαρμογή
των νέων αντιλαϊκών μέτρων του τρίτου μνημονίου
Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα (Ευρωζώνη - ΔΝΤ), η ενδοκαπιταλιστική διαπάλη στους κόλπους της ίδιας της ΕΕ, σε συνδυασμό και με τις μεγάλες «αβεβαιότητες» που αναπτύσσονται ως προς τις μελλοντικές εξελίξεις των μεγεθών της καπιταλιστικής οικονομίας στην Ελλάδα, συνθέτουν το πλαίσιο της αντιλαϊκής διαπραγμάτευσης γύρω από τους τρόπους «διευθέτησης» του ελληνικού κρατικού χρέους. Ακριβώς γι' αυτό το λόγο, άλλωστε, η εν λόγω διαπραγμάτευση αποκτά και χαρακτήρα «πειράματος», στο φόντο αυτών των ευρύτερων ανταγωνισμών.
Καθένας για λογαριασμό των μονοπωλίων που υποστηρίζει και εκπροσωπεί και όλοι μαζί απέναντι στο λαό, θέτουν ως βάση εκκίνησης την πλήρη εφαρμογή των μέτρων που περιλαμβάνονται στο υπό διαμόρφωση τρίτο στη σειρά μνημόνιο, τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα για το οποίο ξεκίνησαν ήδη να ψηφίζονται και να εφαρμόζονται με εντατικούς ρυθμούς από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που βρίσκεται στο «τιμόνι» της αστικής διαχείρισης.
Αποκλίνουσες εκτιμήσεις για χρέος και ΑΕΠ
Ταύτιση στην αντιλαϊκή πολιτική
Η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τη μελλοντική διαμόρφωση του κρατικού χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ που εκτιμάται ότι θα παραχτεί στα επόμενα χρόνια. Την ίδια ώρα, και ενώ οι «αβεβαιότητες» ως προς τον παράγοντα του ΑΕΠ πολλαπλασιάζονται, οι εκτιμήσεις των επιτελείων της Ευρωζώνης με αυτές του ΔΝΤ κινούνται σε διαφορετικά μήκη και πλάτη, με προφανές αποτέλεσμα να καταγράφονται τεράστιες αποκλίσεις. Σε άλλο μήκος και πλάτος κινούνται και οι εκτιμήσεις τους ως προς τη διαμόρφωση της μάζας του κρατικού χρέους, με την πλευρά του ΔΝΤ να βάζει στο τραπέζι το «κούρεμα» και την επιμήκυνση σε ορίζοντα δεκαετιών, προκειμένου αυτό να καταστεί «βιώσιμο» και διαχειρίσιμο σε μεσοπρόθεσμη περίοδο, μέχρι το 2022, που θεωρείται και το έτος αναφοράς.
Και στη μια και στην άλλη την περίπτωση, οι ιμπεριαλιστικοί Οργανισμοί έχουν ως βάση για τις εκτιμήσεις το εύρος της αντιλαϊκής πολιτικής που θα ακολουθήσει, σε συνδυασμό με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις (ιδιωτικοποιήσεις κ.ά.) που έχει ανάγκη το κεφάλαιο.
Να υπενθυμίσουμε το γεγονός ότι μετά το προηγούμενο «κούρεμα» (PSI), το έτος 2012, σε συνδυασμό με την «αναδιάρθρωση», η μεγάλη μάζα του παλαιότερης κοπής κρατικού χρέους έφυγε από τα χέρια των ιδιωτών (τράπεζες κ.ά.) για να περάσει κατά κύριο λόγο στα κράτη της Ευρωζώνης. Αυτά με τη σειρά τους, για σημαντικό τμήμα αυτών των δανείων, έδωσαν δεκαετή «περίοδο χάριτος» (μέχρι το 2022), αλλά και επιτόκια πολύ χαμηλότερα από αυτά που «προσφέρει» η πλευρά του ΔΝΤ. Σήμερα το ΔΝΤ, διεκδικεί την περαιτέρω επιμήκυνση, αλλά και το «κούρεμα» των διακρατικών δανείων για την πλευρά της Ευρωζώνης, η οποία, βέβαια, κάθε άλλο παρά πρόθυμη εμφανίζεται στο ενδεχόμενο «κουρέματος», συζητώντας άλλους τρόπους «ελάφρυνσης».
Την ίδια ώρα, η Ευρωζώνη επιδιώκει τη συμμετοχή του ΔΝΤ και στο τρίτο μνημόνιο και βέβαια στη νέα υπό διαμόρφωση δανειακή σύμβαση, συνολικού εκτιμώμενου ύψους 82 - 86 δισ. ευρώ. Σε αυτό το πλαίσιο, η νέα δανειακή σύμβαση θα έρθει να «κουμπώσει» πάνω στα προηγούμενα δάνεια και βέβαια να μεταβάλλει τα όποια σημερινά δεδομένα γύρω από τη διαμόρφωση των κρατικών προϋπολογισμών στην προσεχή περίοδο.
Να υπενθυμίσουμε ότι το PSI (2012) συνδυάστηκε με τη λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων, εξέλιξη που με τη σειρά της οδήγησε σε σειρά από αντιλαϊκά μέτρα. Από την άλλη πλευρά, το «κούρεμα» των ελληνικών τραπεζικών ομίλων έδωσε το «σινιάλο» για νέα πακέτα στήριξης και διάσωσης, με τα «σπασμένα» της καπιταλιστικής κρίσης να φορτώνονται στις πλάτες του λαού.
Το ίδιο αντιλαϊκό σκηνικό, αν και με σαφώς διαφορετικούς όρους, εξελίσσεται και στη σημερινή φάση της καπιταλιστικής κρίσης.
Από τα κιτάπια του κεφαλαίου
Σε αυτό το πλαίσιο, η Κομισιόν σε έκθεσή της εκτιμά πως η κατρακύλα του παραγόμενου ΑΕΠ για το2015 θα διαμορφωθεί από 2% μέχρι και 4%, ενώ προβλέπεται να συνεχιστεί και το 2016 με ρυθμό από 0,5% μέχρι 1,75%. Μάλιστα, για το 2015, προβλέπεται η επανεμφάνιση πρωτογενούς ελλείμματος, μέχρι και 1% του ΑΕΠ, σε μια εξέλιξη που είναι βέβαιο ότι θα αξιοποιηθεί στην κατεύθυνση και συμπληρωματικών αντιλαϊκών μέτρων. Να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη έκθεση είναι απόρροια του αιτήματος που κατέθεσε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για ένταξη στον «Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας» (ESM) και βέβαια στο τρίτο μνημόνιο.
Το ΔΝΤ, από την πλευρά του, σε αντίστοιχη έκθεση για το ελληνικό κρατικό χρέος, θολώνοντας το πεδίο,απέφυγε, για την ώρα, να δημοσιοποιήσει την πρόβλεψή του για το ΑΕΠ. Την ίδια ώρα αποδείχνεται «λαλίστατο» όσον αφορά τη διαμόρφωση της μάζας του κρατικού χρέους ως προς το ΑΕΠ (που αποφεύγει να προσδιορίσει...).
Αναλυτικότερα, σύμφωνα με την έκθεση της Κομισιόν:
  • Το κρατικό χρέος θα φτάσει στο 165% του ΑΕΠ το 2020 και στο 150% το 2022. Πρόκειται για το... «καλό» αντιλαϊκό σενάριο, το οποίο προϋποθέτει την πιστή εφαρμογή της ομοβροντίας των αντιλαϊκών μέτρων που περιλαμβάνονται στο τρίτο μνημόνιο.
  • Σε διαφορετική περίπτωση (αποκλίσεων από τα μνημόνια), το κρατικό χρέος θα φτάσει το 2020 στο 187% και στο 176% του ΑΕΠ το 2022. Μάλιστα, σε αυτήν την περίπτωση, η πρόβλεψη της Κομισιόν διαμορφώνεται σε επίπεδα ψηλότερα και από αυτή του ΔΝΤ (170% του ΑΕΠ το 2022).
Την ίδια ώρα το ΔΝΤ αναφέρει:
  • «Οι σημαντικές αστοχίες στην εφαρμογή του προγράμματος (δηλαδή του μνημονίου) τον τελευταίο χρόνο, οδήγησαν σε σημαντική αύξηση της χρηματοδοτικής ανάγκης - κατά περισσότερο από 60 δισεκ. ευρώ - που υπολογιζόταν μόλις πριν από μερικές βδομάδες».
  • «Οι προβλέψεις αυτές συνεχίζουν να υπόκεινται σε σημαντικούς κινδύνους αποκλίσεων, τονίζοντας ότι θα μπορούσε να υπάρξει η ανάγκη για επιπρόσθετη περαιτέρω έκτακτη χρηματοδότηση, με συνακόλουθη επιδείνωση της δυναμικής του χρέους».
  • Σε αυτό το πλαίσιο, η «επικαιροποιημένη ανάλυση βιωσιμότητας τους χρέους» του ΔΝΤ επισημαίνει ότι τα κράτη της ΕΕ θα πρέπει να δώσουν στην Ελλάδα μια 30ετή περίοδο χάριτος για την εξυπηρέτηση όλου του ευρωπαϊκού χρέους, συμπεριλαμβανομένων και των νέων δανείων. Επιπλέον, ζητείται και η πολύ δραστική παράταση των περιόδων ωρίμανσης, ή διαφορετικά να προχωρήσουν σε συγκεκριμένεςετήσιες δημοσιονομικές μεταβιβάσεις στον ελληνικό προϋπολογισμό ή να δεχτούν βαθύ «κούρεμα» εκ των προτέρων για τα δάνειά τους.
  • Παράλληλα, επισημαίνεται πως αν η Ελλάδα βγει στις αγορές και αρχίζει να δανείζεται, ενώ η αξιολόγησή της βρίσκεται χαμηλότερα από την άριστη αξιολόγηση (γεγονός απόλυτα βέβαιο), θα έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω επιδείνωση. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε μια τέτοια περίπτωση, το ελληνικό χρέος θα καταστεί μη βιώσιμο για δεκαετίες.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έσπευσε να υιοθετήσει την έκθεση του ΔΝΤ. Στην πραγματικότητα, η επίκληση από την κυβέρνηση της «μη βιωσιμότητας» του κρατικού χρέους δεν αφορά τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά τις επιδιώξεις του εγχώριου κεφαλαίου. Η μετακύλιση των αποπληρωμών για το χρέος στο απώτατο μέλλον και βέβαια το «κούρεμα» προσδίδουν «βαθμούς ελευθερίας» στη διαμόρφωση των κρατικών προϋπολογισμών, σημαίνουν δυνατότητα για παραπέρα κρατικές ενισχύσεις, φοροελαφρύνσεις και άλλα μέτρα σε όφελος των ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων. Και βέβαια αυτό θα συνδυαστεί με τα αντιλαϊκά μέτρα και την κλιμάκωσή τους, που θεωρούνται δεδομένα, σύμφωνα με όλους τους υπολογισμούς.
Είναι φανερό το γεγονός ότι τα λαϊκά στρώματα, δεν πρέπει να ξεγελαστούν από την όποια «αξιοποίηση» των διαφόρων εκθέσεων του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστικού κέντρου, όποια πλευρά του κεφαλαίου και των αστικών κυβερνήσεων κι αν επιχειρεί να την κάνει και με όσους «φιλολαϊκούς» μανδύες και να προσπαθούν να την ντύσουν...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις