Βαθαινει η ταξικη παλη, οξυνεται η συγκρουση

Πολιτική διαδήλωση στους δρόμους της Πετρούπολης.
Τα συνθήματα των πανό: "Ειρήνη σ' όλο τον κόσμο!",
"Ολη η εξουσία στο λαό!",
"Κάτω οι δέκα καπιταλιστές υπουργοί!"
Το καλοκαίρι του 1917 στην καπιταλιστική ακόμα Ρωσία ήταν πλήρες γεγονότων, καθώς οξυνόταν η κατάσταση στη χώρα, με την κυβέρνηση να επιδιώκει τη συνέχιση του πολέμου και την ταξική πάλη να βαθαίνει.
Την 1η του Ιούνη, η εφημερίδα «Ντιέλο Ναρόντα» («Υπόθεση του Λαού»), όργανο του κόμματος των εσέρων (σύμφωνα με την έκφραση του Λένιν, «υπουργική εφημερίδα των Κέρενσκι, Τσερνόφ και Σία»), δημοσίευσε κύριο άρθρο με τίτλο «Αυτοδιάθεση της Ελλάδας», όπου η ανάμειξη των Αγγλων ιμπεριαλιστών στις υποθέσεις της Ελλάδας και η επίδρασή τους στην αλλαγή της κυβέρνησης της Ελλάδας ταυτιζόταν με τη γερμανική επίθεση κατά του Βελγίου και της Αυστρίας κατά της Σερβίας.
«Ποιον κοροϊδεύετε; Τον εαυτό σας κοροϊδεύετε!», έτσι ονόμασε ο Β. Ι. Λένιν το άρθρο που έγραψε απαντώντας στην εφημερίδα των εσέρων. Οι εσέροι και οι μενσεβίκοι, έγραφε ο Λένιν, συνεργαζόμενοι με την αστική κυβέρνηση, η οποία υποστηρίζει δραστήρια τους Αγγλους συμμάχους της, συμβάλλουν στο στραγγαλισμό της Ελλάδας. «Το κόμμα των σοσιαλιστών - επαναστατών, ακριβώς οι Κέρενσκι και οι Τσερνόφ, σαν αρχηγοί του, υποστηρίζουν την κυβέρνηση του στραγγαλισμού... της Ελλάδας, μαζί με τους πολίτες Τσερετέλι και Σκόμπελεφ... Ληστρική επίθεση - να σε τι μετέχετε εσείς, πολίτες εσέροι, πολίτες μενσεβίκοι, με τη συμμετοχή σας στην κυβέρνηση...
Τον εαυτό σας κοροϊδεύετε, κύριοι εσέροι και μενσεβίκοι! Την ίδια σας την πολιτική εμπιστοσύνης προς τους καπιταλιστές και προς την κυβέρνηση των καπιταλιστών!».
Το άρθρο του Λένιν δημοσιεύτηκε στην «Πράβντα» στις 3 του Ιούνη - μέρα έναρξης των εργασιών του 1ου Πανρωσικού Συνεδρίου των Σοβιέτ των εργατών και στρατιωτών βουλευτών. Οι μπολσεβίκοι αντιπρόσωποι του συνεδρίου εξηγούσαν δραστήρια την κατάσταση που διαμορφώθηκε στη χώρα και τη «συνειδητή επαναστατική πάλη», παρότι οι συσχετισμοί στο συνέδριο δεν ήταν ευνοϊκοί γι' αυτούς (από τους 777 αντιπροσώπους υπήρχαν 285 εσέροι, 248 μενσεβίκοι και 105 μπολσεβίκοι).
Η δεύτερη μέρα του συνεδρίου (4 του Ιούνη) ήταν αφιερωμένη βασικά στο ζήτημα της στάσης απέναντι στην Προσωρινή Κυβέρνηση. Ο εισηγητής, εκπρόσωπος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Σοβιέτ Πετρούπολης, ένας από τους ηγέτες της Μπουντ, ο Μ. I. Λίμπερ, δικαιολογώντας τη συμμετοχή των μενσεβίκων και των εσέρων στην Προσωρινή Κυβέρνηση, δήλωσε ότι τα άμεσα καθήκοντα της κυβέρνησης πρέπει να είναι το δυνάμωμα της εξουσίας, η πάλη κατά της «αναρχίας», η αύξηση της μαχητικής ικανότητας του στρατού κ.λπ. Συμπληρώνοντας και αναπτύσσοντας τις βασικές θέσεις της εισήγησης του Λίμπερ και υπερασπίζοντας την Προσωρινή Κυβέρνηση και την πολιτική της επίθεσης, ο σοσιαλιστής υπουργός Τσερετέλι ισχυρίστηκε ότι στη Ρωσία δεν υπάρχει πολιτικό κόμμα που θα συμφωνούσε να πάρει την εξουσία στα χέρια του.
«Υπάρχει!», αντιτάχθηκε αποφασιστικά από τη θέση του ο Λένιν.
«Είπε ότι στη Ρωσία δεν υπάρχει πολιτικό κόμμα που θα ήταν έτοιμο να αναλάβει όλη την εξουσία», επανέλαβε αργότερα ο Λένιν από το βήμα του συνεδρίου. «Απαντώ: Υπάρχει! Κανένα κόμμα δεν μπορεί να το αρνηθεί και το κόμμα μας δεν το αρνιέται: Είναι κάθε στιγμή έτοιμο να πάρει όλη την εξουσία».
Οι ιθύνοντες εγκέφαλοι του συνεδρίου υποδέχτηκαν τη δήλωση του Λένιν με γέλια.
«Μπορείτε να γελάτε όσο θέλετε», απάντησε ο Λένιν και άρχισε να εκθέτει τις βασικές αποφάσεις της Συνδιάσκεψης του Απρίλη, του μπολσεβίκικου κόμματος, για το ζήτημα της στάσης απέναντι στην Προσωρινή Κυβέρνηση.
Οσο μιλούσε, άλλαζε βαθμιαία και η διάθεση των αντιπροσώπων, ιδιαίτερα των στρατιωτών, που με δίψα άκουγαν προσεκτικά τα λόγια για τον ληστρικό πόλεμο, που συνέχιζε η κυβέρνηση, τα λόγια για την ειρήνη. Βήμα προς βήμα, ο Λένιν διέλυε την ομίχλη του ψέματος και της συκοφαντίας, προτείνοντας ένα καλοδεμένο και κατανοητό πρόγραμμα.
Ο πίνακας του Κ. Γιουόν "Υπάρχει τέτοιο κόμμα!",
που απεικονίζει ένα επεισόδιο της συνεδρίασης του
1ου Πανρωσικού Συνεδρίου των Σοβιέτ των εργατών
και στρατιωτών βουλευτών. Ο Λένιν από τη θέση
του απαντά στον Τσερετέλι που μιλά από το βήμα,
έναν από τους ηγέτες του μενσεβικισμού και υπουργό
ταχυδρομείων και τηλεγραφείων της Προσωρινής
Κυβέρνησης συνασπισμού. Προεδρεύει ο Τσχεΐντζε
Κάτω από τα χειροκροτήματα ομάδας αντιπροσώπων του συνεδρίου, ο Βλαντιμίρ Ιλιτς τελείωσε την ομιλία του:
«Το πέρασμα της εξουσίας στα χέρια του επαναστατικού προλεταριάτου, που το υποστηρίζει η φτωχή αγροτιά, αποτελεί πέρασμα στον επαναστατικό αγώνα για την ειρήνη με τις πιο ασφαλείς, με τις πιο ανώδυνες μορφές που γνωρίζει η ανθρωπότητα, πέρασμα σε μια κατάσταση όπου η εξουσία και η νίκη των επαναστατών εργατών θα είναι εξασφαλισμένες και στη Ρωσία και σε όλο τον κόσμο».
Ολοι οι ομιλητές από τα κόμματα του συμβιβασμού, και πρώτα απ' όλους οι Κέρενσκι, Τσερνόφ, Σκόμπελεφ κ.ά., που μίλησαν μετά τον Λένιν, φοβέρισαν με κάθε τρόπο τους αντιπροσώπους με ζοφερές προοπτικές, σε περίπτωση που θα επερχόταν ρήξη με την Προσωρινή Κυβέρνηση, θεωρούσαν ότι η επανάσταση τέλειωσε και, κατά τη γνώμη τους, για καμιά εξέλιξή της δεν μπορούσε να γίνει πια λόγος.
Η δεύτερη ομιλία του Β. Ι. Λένιν στο συνέδριο (9 του Ιούνη) αφορούσε άμεσα τα ζητήματα για τον πόλεμο και την ειρήνη. Κριτικάροντας την υποκρισία των ψευτοεπαναστατικών φράσεων, υπενθύμισε στο συνέδριο την έκκληση του Σοβιέτ Πετρούπολης προς τους λαούς του κόσμου από 14 του Μάρτη, που ανάφερε: «Αρνηθείτε να γίνετε όργανο αρπαγής και βίας στα χέρια των βασιλιάδων, των τσιφλικάδων και των τραπεζιτών». Ο Λένιν, απευθυνόμενος προς τους ηγέτες των εσέρων και μενσεβίκων του Σοβιέτ, είπε:
«Μπλεχτήκατε σε αξεδιάλυτες αντιφάσεις... Εσείς μιλάτε για πόλεμο ενάντια στις προσαρτήσεις και για ειρήνη χωρίς προσαρτήσεις, ενώ μέσα στη Ρωσία εξακολουθείτε την πολιτική των προσαρτήσεων».
Η αντίφαση αυτή είχε την επίδρασή της και στις αποφάσεις του συνεδρίου. Το συνέδριο αρνήθηκε να πάρει την εξουσία στα χέρια του και να λάβει αποφασιστικά μέτρα για τη λήξη του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Η απόφαση που ψήφισε το συνέδριο, τυπικά καταδίκαζε τον πόλεμο, όμως, στην πράξη, έλυνε τα χέρια των ιθυνόντων τάξεων για τη συνέχιση της ίδιας ιμπεριαλιστικής πολιτικής.
Στην Πετρούπολη, η υπόθεση περιπλεκόταν με τις ανοιχτές απόπειρες της κυβέρνησης να περάσει στην επίθεση κατά των επαναστατικών δυνάμεων. Στις 3 του Ιούνη, στην πλατιά συνεδρίαση των μελών της 4ης Κρατικής Δούμας, ο Μιλιουκόφ δήλωσε ότι «όλη η ρωσική κοινωνία πρέπει να συσπειρωθεί στον αγώνα κατά του κινδύνου του μπολσεβικισμού».
Στο τέλος της μακράς ομιλίας του, υπογράμμισε: «Η Προσωρινή Κυβέρνηση στον αγώνα κατά του κινδύνου αυτού πρέπει εκτός από την πειθώ να καταφύγει και σε άλλα μέσα».
Στις 8 του Ιούνη, παίρνοντας υπόψη τη διάθεση των μαζών, η ευρεία σύσκεψη της ΚΕ και της Επιτροπής Πετρούπολης του ΣΔΕΚΡ (μπ), μαζί με τους αντιπροσώπους των περιφερειών, των στρατιωτικών μονάδων, των συνδικάτων και των εργοστασιακών επιτροπών (συνολικά περίπου 150 άτομα), πρότεινε τη διοργάνωση ειρηνικής διαδήλωσης. Η ΚΕ του ΣΔΕΚΡ (μπ) παίρνει απόφαση και ορίζει τη διαδήλωση για το Σάββατο, 10 του Ιούνη.
Με την πλειοψηφία που διέθεταν στο 1ο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ μενσεβίκοι και εσέροι, αποφασίζουν να απαγορεύσουν τη διαδήλωση.
Τη νύχτα προς τις 10 του Ιούνη, η μπολσεβίκικη ομάδα του 1ου Πανρωσικού Συνεδρίου των Σοβιέτ, και αργότερα η ΚΕ του ΣΔΕΚΡ (μπ), αποφάσισαν να ανασταλεί η διαδήλωση, ενώ παράλληλα τα μέλη της ΚΕ και της Επιτροπής Πετρούπολης, της Στρατιωτικής Οργάνωσης της ΚΕ του ΣΔΕΚΡ (μπ) και τα μέλη της μπολσεβίκικης ομάδας του Πανρωσικού Συνεδρίου των Σοβιέτ επισκέφτηκαν τις στρατιωτικές μονάδες και τα μεγάλα εργοστάσια, εξηγώντας στους εργάτες και στους στρατιώτες την απόφαση της ΚΕ.
Ταυτόχρονα, οι μενσεβίκοι απειλούν με διαγραφή των μπολσεβίκων από το συνέδριο, με τον Τσερετέλι να δηλώνει απειλητικά: «Τώρα θα περάσουμε σε άλλα μέτρα πάλης... Πρέπει να αφοπλιστούν οι μπολσεβίκοι».
Τελικά, το Πανρωσικό Συνέδριο υποχρεώθηκε να ορίσει τη διαδήλωση στην Πετρούπολη για τις 18 του Ιούνη, με τους οργανωτές να ελπίζουν ότι αυτή θα πραγματοποιηθεί κάτω από το σύνθημα της εμπιστοσύνης προς την Προσωρινή Κυβέρνηση.
Στην έκτακτη συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΔΕΚΡ (μπ), την ίδια κιόλας μέρα, αποφασίστηκε να αρχίσει αμέσως η προετοιμασία της διαδήλωσης αυτής και να της δοθεί πανρωσικός χαρακτήρας.
Σε προκήρυξή τους στις 17 Ιούνη, η Κεντρική Επιτροπή και η Επιτροπή Πετρούπολης του ΣΔΕΚΡ (μπ), το Κεντρικό Σοβιέτ των εργοστασιακών επιτροπών Πετρούπολης, της ομάδας των μπολσεβίκων στο Σοβιέτ Πετρούπολης, των Συντάξεων των εφημερίδων «Πράβντα» και «Σολντάτσκαγια Πράβντα» ανέφεραν:
«Ας μετατραπεί η αυριανή μέρα (18 του Ιούνη), μέρα ειρηνικής διαδήλωσης, σε μέρα τρομερής διαμαρτυρίας της επαναστατημένης Πετρούπολης κατά της καταπίεσης και αυθαιρεσίας.
Ας ανεμίσουν αύριο οι νικηφόρες σημαίες, για να τρομάξουν τους εχθρούς της ελευθερίας και του σοσιαλισμού!
Ας φτάσει σ' όλο τον κόσμο η έκκλησή μας, η έκκληση των αγωνιστών της επανάστασης, για να χαρούν όλοι οι καταπιεζόμενοι και σκλαβωμένοι!
Εκεί, στη Δύση, στις χώρες που πολεμούν, χαράζει ήδη η αυγή της νέας ζωής. Η αυγή της μεγάλης επανάστασης των εργατών. Ας μάθουν αύριο τ' αδέλφια μας στη Δύση ότι εσείς πάνω στις σημαίες σας τους φέρνετε όχι τον πόλεμο, αλλά την ειρήνη, όχι την υποδούλωση, αλλά την απελευθέρωση!
Εργάτες! Στρατιώτες! Δώστε ο ένας στον άλλο αδελφικά το χέρι - εμπρός κάτω από τη σημαία του σοσιαλισμού!
Ολοι στους δρόμους, σύντροφοι!
Συσπειρωθείτε γύρω από τις σημαίες σας! Με επιβλητικές φάλαγγες βαδίστε στους δρόμους της πρωτεύουσας! Με ηρεμία και βεβαιότητα, εκφράστε τις επιθυμίες σας:
Κάτω η αντεπανάσταση!
Κάτω η τσαρική Δούμα!
Κάτω το Κρατικό Σοβιέτ!
Κάτω οι δέκα καπιταλιστές υπουργοί!
Ολη η εξουσία στα Σοβιέτ των εργατών, στρατιωτών και αγροτών βουλευτών!
Αναθεώρηση της "Διακήρυξης των δικαιωμάτων του στρατιώτη"!
Να καταργηθούν οι "διαταγές" κατά των στρατιωτών και των ναυτών!
Κάτω ο αφοπλισμός των επαναστατημένων εργατών!
Ζήτω η λαϊκή πολιτοφυλακή!
Κάτω η αναρχία στη βιομηχανία και τα λοκ άουτ των καπιταλιστών!
Ζήτω ο έλεγχος και η οργάνωση της παραγωγής και της κατανομής!
Οχι στην πολιτική της επίθεσης!
Καιρός να τελειώσει ο πόλεμος! Ας ανακοινώσει το Σοβιέτ των βουλευτών δίκαιους όρους ειρήνης!
Ούτε χωριστή ειρήνη με τον Γουλιέλμο, ούτε μυστικές συμφωνίες με τους Γάλλους και Αγγλους καπιταλιστές!
Ψωμί! Ειρήνη! Ελευθερία!».

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις