Μασκαρεματα

Ελάχιστος χρόνος έχει περάσει από τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία, όπου ο Μακρόν και το νεοσύστατο κόμμα του αναδείχτηκαν κυρίαρχοι στο πολιτικό σκηνικό. Ολοι θυμόμαστε το κύμα ενθουσιασμού που σάρωσε τη Γαλλία, την Ευρώπη, αλλά και την Ελλάδα για την υποψηφιότητα Μακρόν, για το «νέο» που γεννιέται στο πολιτικό σύστημα της χώρας, τις προσδοκίες που δημιούργησε στα λαϊκά στρώματα της Γαλλίας και ευρύτερα. Ολοι θυμόμαστε τους ύμνους των κυρίαρχων αστικών πολιτικών δυνάμεων όλων των αποχρώσεων στις μεγάλες καπιταλιστικές οικονομίες της ΕΕ, αλλά και στην Ελλάδα, για τον νέο Πρόεδρο της Γαλλίας που θα «αναθερμάνει» τον γαλλογερμανικό άξονα και θα επαναφέρει τις «ισορροπίες» στην ΕΕ.
Τώρα, όλοι αυτοί διαπιστώνουν με ανησυχία ότι η δημοτικότητα του Μακρόν κατακρημνίζεται ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα της Γαλλίας, όπως είχε γίνει και μετά την εκλογή Ολάντ. Ο λαός έρχεται αντιμέτωπος με την εφαρμογή των υποσχέσεων που είχε δώσει ο Μακρόν στο γαλλικό κεφάλαιο, για σταθεροποίηση και παραπέρα ανάπτυξη της οικονομίας, μοιράζοντας κάλπικες υποσχέσεις στο λαό ότι οι στόχοι αυτοί είναι συμβατοί με την ευημερία του. Από Σεπτέμβρη μάλιστα, με το επόμενο κύμα της αντεργατικής μεταρρύθμισης στη Γαλλία, η δυσαρέσκεια για τη νέα κυβέρνηση αναμένεται να μεγαλώσει κι άλλο.
Αν κάτι επαληθεύεται επομένως και από το παράδειγμα αυτό, είναι ότι καμιά αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος, κανένα μασκάρεμα της εξουσίας του κεφαλαίου, καμιά κυβερνητική εναλλαγή στο έδαφος του καπιταλισμού δεν μπορεί να υπηρετήσει τα πραγματικά συμφέροντα και τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού. Διέξοδο μπορεί να δώσει μόνο η οργάνωση της πάλης που θα κατευθύνεται στην ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις